Misyon yaptığı İdlib’de geçirdiği kalp krizi sonucu şehit olan Tuğgeneral Sezgin Erdoğan için Çanakkale’de düzenlenecek merasim öncesi Esenler Mahallesi’nde oturan annesi Esma Erdoğan’ın meskeninin önünde hazırlıklar yapıldı. Meskene iki büyük Türk bayrağı asıldı, taziye çadırı kuruldu.
Oğlunu anlatan Esma Erdoğan, “Anasına babasına çok saygılı bir çocuktu. Benden müsaadesiz hiçbir yere gitmezdi. Ben oğlumdan çok mutluyum. Hiçbir makûs kelam duymadım. Benim çocuklarımın hepsi o denli fakat. O benim tek oğlumdu. Bana karşı büyük sevgisi vardı. Dört de kızım vardı. Birisini kaybettik kızımın. Evlatlarımın hepsi benim için aynı” dedi.
Tuğgeneral Sezgin Erdoğan’ın asker olmaya çok küçük yaşta karar verdiğini anlatan Esma Erdoğan, “Küçükken asker olmaya karar verdi. Kendisi de ben de babası da çok istedi. Zaten istemeseydi bu vazifesi yapamazdı oğlum. Bu misyon, çok ağır bir vazife. Komandoydu kendisi. Komando birliğine ayrılacağı vakit babası ona ‘Oğlum komando birliğine ayrılma’ dedi. Sağdı babası o vakit. ‘Babacım ben onu istiyorum’ dedi o da. Ben de ‘Karışma hangisini istiyorsa çocuk ona gitsin’ dedim. O denli deyince, beyefendim bana ‘Öyle deme bir gün olur çok üzülürsün. Diğer bir kısım seçsin, illa komando olması kural değil’ dedi. Ben de ‘İstediğini yapsın beşerler, ne istiyorsa, onu yaparsa keyifli oluyor’ dedim. O komando olmayı seçti, lakin çok ağır bir vazifeydi. 12 yılı o tarafta geçti. 30 Ağustos’ta İstanbul’a tayini çıktı Oradan Hatay’a gönderildi. Rütbesini orada aldı” diye konuştu.
En son geçen sene Kurban Bayramı’nda Çanakkale’ye geldiğinde oğlu Sezgin Erdoğan’ı gördüğünü anlatan Esma Erdoğan, şöyle konuştu:
“Ben o vakitten beri görmedim. Yavruma hasret gittim. O yakıyor içimi. Bir sefercik görseydim de şöyle doya doya sarılsaydık birbirimize, ondan sonra vefat etseydi tahminen bu kadar yanmazdım. Ancak çok yanıyor içim. En son görüştüğümüzde esniyordu, oğlum uykusuz musunuz diye sorduğumda, ‘çok yorgunum’ dedi. Lakin işte vakti zamanı geldiği vakitler şehit olmak istiyordu.”
Almanya’da yaşayan ve cenaze için Çanakkale’ye gelen ablası Sebiha Eren (56) ise, gözyaşı dökerek, “Kardeşim çok iyi bir insandı. Altın üzere bir kalbi vardı, temizdi, cömertti. En son 3 hafta evvel telefonla görüştük ama 3 yıldır yüz yüze görüşmüyorduk” dedi.
Milliyet
