Çocukluk periyodunu anlatan Saba Tümer, “Eğlenceli bir çocuktum. Küçücük yaşta annemin takılarını takar, topuklu ayakkabılarını giyerdim. Dans edip müzikler söylerdim. Beni beş yaşında anaokuluna göndermek istemişlerdi. Hatırlıyorum, anaokulunda çocuk müzikleri söyleniyor diye oraya gitmek istememiştim. Düşünün ki ben o periyot Ajda Pekkan ve Füsun Önal üzere sanatkarların müziklerini söylemeye çalışılıyordum. Hoş bir çocukluktu” dedi.
“İÇİNDEN BİLMEDİĞİN BİR ŞEY ÇIKACAK”
Saba Tümer, yaşadıklarından ötürü çocuk sahibi olmak istemediğini şu halde özetledi:
“Çocukluk fotoğraflarıma baktığımda ‘ay ne kadar mutluyduk’ diyorsun. Sonra ‘mutlu muyduk sanki?’ diyorsun. Bu bir sürü soruyu da beraberinde getiriyor. Bir taraftan aile olarak düşünüyorsun, bir taraftan kendi hayat çaban geliyor. Çocuk doğurmak bu yüzden bana aykırı gelmiştir. İçinden bilmediğin bir şey çıkacak. Sağlıklı mı olacak, sıhhatsiz mı olacak, nasıl biri olacak? Hiçbir şey bilmiyorsun. Daha sonra hayatında geçireceği evreleri de bilmeyeceksin…”
“Tabii ki sen bir anne ya da baba olarak belirli bir vakte kadar onun yanında olacaksın ancak bu da bir yere kadar. Sonra yeniden bunu bilemeyeceksin. Annem vefat ettiği gün teyzem bana ‘ben çocuklarıma bu acıyı yaşatmamak için evlenmedim’ demişti. Ben de bundan ötürü çocuk yapamadım. Ona bu türlü bir kötülük yapmamak için.”
“BABAMI KORSANLAR KAÇIRDI, BEN SÜSLENMEKTEN VAZGEÇMEDİM”
Ünlü sunucu, hayatında yaşadığı en değişik kıssalardan birini paylaştı: “Babamın içinde olduğu bir uçak korsanlar tarafında kaçırıldı. Ben o vakitler ortaokul birinci sınıftaydım. Annem, kardeşim herkes ağlıyordu. Bütün İzmir neredeyse bizim meskende toplandı. Ben ‘kaçırıldı ancak nasıl olsa bırakırlar’ diye düşünüyorum…
“Sonra bir telefon geldi. Hürriyet gazetesinden fotoğraf çekmeye birilerinin geleceğini söylediler. O yaz çok hoş yazlık kırmızı çizmeler alınmıştı bana. Ben beyaz pantolon, beyaz gömlek, kırmızı çizmeler giydim. ‘Ben hazırım’ diyerek salona gittim. Meskendeki herkes şoke oldu beni grand tuvalet görünce. Uygunca süslenmiştim. Fotoğrafımız çekildi. Gazete ile birinci bu biçimde tanıştım.”
“ANNEMİN VEFATI İÇİME DOĞDU”
Hayatının en acı olayını anlatan Saba Tümer, kaybettiği annesi ile ilgili o günleri şöyle aktardı:
“Annemi çoklukla zırt pırt arardım. O gün annem Çeşme’deydi, ben de İzmir’de bir arkadaşımın düğünündeydim. Annemi aradım, ‘Herhalde ben bugün İzmir’de kalırım. Sen beni merak etme’ dedim. Akabinde bir his doğdu içime ve bu telefon görüşmesinin üzerine ‘yine annemi aramam lazım’ diye dolandım durdum. Telefonda tekrar ‘Anne ben İzmir’de kalacağım’ dedim. O da bana ‘Biliyorum kızım, söyledin bunu’ dedi. Olsun anne ben yeniden söylemek istedim diye karşılık verdim. Sonra iyi olup olmadığını sordum. ‘İyiyim dedi ve telefonu kapattık…”
“Kaldığım konuta sabaha karşı Armağan eniştem geldi. ‘Çeşme’ye gidiyorum, annen rahatsızlandı istersen birlikte geçelim’ dedi ve konuttan ayrıldık. Annemi kalp krizinden kaybetmişiz. Çok ağladım. Kardeşim Ankara’da okuyordu. ‘Ona nasıl söyleyeceğiz?’ diye düşündük durduk. O an gerçek hayat başladı resmen. Tüm her şeyin sorumluluğu üstümde kaldı ve hiç bu gitmedi. Evvelce hayatta bir samimiyet vardı, eski alışmış olduğun samimiyetin olmadığı görmek beşere bir tokat üzere çarpıyor. Ne yapacağını nasıl yapacağını bilmiyorsun.”
“MESLEK HAYATIMDA ŞEREFSİZLERLE UĞRAŞTIM”
Televizyon dünyasında geçirdiği yılların üzerine o günlerle ilgili bir kıymetlendirme yapan 50 yaşındaki sunucu, “Meslek hayatımda şerefsizlerle uğraştım. Ciğeri beş para etmez insanlardı birçok. Berbat olduklarının da farkında değillerdi. Toplumsal medyada iyi insanlarmış üzere paylaşımlar yapıyorlar fakat hiç değiller hâlbuki” dedi.
“Onlar üzere olmadan onlarla olabilmek büyük bir savaştı aslında. Onlar üzere olmak istemiyorsun, kendi yolunda kalmak istiyorsun. Kendimde eleştirdiğim yerler de var lakin her vakit kendi yolumdan gittim. Kendimden hiç taviz vermedim.”
Saba Tümer, “Tabii, hayatımda kendi yüzüme bakmak istemediğim dönemlerim de oldu. Mesela işsiz kaldığım bir periyot oldu. İş kazığı, dost kazığı ve arkadaş kazığı derken yolunda gitmeyen şeyler de yaşadım. Haksızlık en nefret ettiğim şeydir. Bu ortamlarda yalnızca yalakalığı öğrenmek gerek sanırım. Bunu yapamıyorum yalnızca. Her şeyden evvel başımı yastığa çok rahat koyuyorum. Hayatta istemediğin bir şeyi yapmadan devam edebildiğim için çok memnunum. Bunlar için çok şükür ediyorum” açıklamasını yaptı.
Milliyet