Bu yıl, başka yıllar üzere, yeni başlayan şeylerin heyecanıyla doluyum ve seviyorum yaşlanmayı. Bunu pek çok kişi tuhaf bulsa da, ben yaşadıkça keyifleniyorum bu hayatta. Gençlik dediğin sarhoş olmak üzere lakin içtiğinin de keyfini çıkarmadan.
O yüzden vakit geçsin istiyorum. Hani bana kaybolan yıllarımı verseler diye bir tutkum falan yok. Vermesinler lütfen, ben bu yolu çok sıkıntı yürüdüm, artık hepsini sil baştan yaşayamam, zati en gerek var?
Geçmişin pişmanlıkları ve keşkeleriyle yola devam edemez insan. Bana kimse geçmişimi vermesin, ben esasen oradan geliyorum. Bana kimse geleceğimi de vermesin ben esasen oraya gerçek yürüyorum. Bana bir şey vermesinler yani işin özü…
Ben mümkünse bütün bu yaşanmışlıklarımı toplayayım, biriktireyim, cebimde aldığım derslerim, gözümün kenarında yaşadığımın ispatı çizgilerimle, artık daha bilge bir ruh olarak yürüyeyim. Daha çok sevmeyi öğreneyim mesela, daha çok sevebilecek kadar rahat olsun aklım, ruhum.
Birilerinden, bir yerlerden mucize beklemeyeyim. Mucizeyi kendi içimde bulmuş olayım. Hayattaki bütün pahalı şeyleri anlamış, tatmış ve kavramış olayım.
Daha acemilik vakitlerinde yapılması gereken kusurları vaktinde yapmış ve artık sahip olduğum olgunlukla daha emin adımlarla yürüyor olayım. Etrafıma yararım olsun, bildiklerimi paylaşayım, daha çok öğreneyim, daha çok okuyayım.
Benim yeni yıldan diğer bir beklentim yok. Daha çok sevebileyim. Âlâ bir yol arkadaşına sahip olayım. Düzgün bir ömür için vücuduma ve ruhuma düzgün bakacak kadar şuurlu olayım.
Yeni yılın mucizesi aşk olsun benim için, onun da kendimde saklı olduğunu bilecek kadar akıllı olayım. Madem bir yıl daha yaşlandım, hakkını verecek ve ömrü kollarımı açıp kucaklayabilecek kadar yürekli olayım, diğer bir şey istemem.
Candan Ünal
Yazar ve Alaka Danışmanı
