Eskişehir’de yaşayan Yavuz – Fatma Kadanalı çiftinin kızı Pınar’a (39) çocuk yaşta böbrek yetmezliği teşhisi konuldu. Kadanalı’ya evvel babasından alınan böbrek nakledildi. Bir müddet sonra böbrek ahenk sağlamadığı için alındı. Pınar bu devirde görme yetisini kaybetmeye başladı. Pınar’a annesinden verilen böbrek de ahenk sağlamadı.
Diyalize bağlı yaşamaya başlayan Pınar, yaklaşık 7 yıl evvel de böbrek yetmezliğine bağlı olarak görme yetisini büsbütün kaybetti. Aile sonra deva olarak organ nakli için Eskişehir’deki konutlarını ve yaşantılarını bırakarak, kızlarını Antalya’ya getirdi. Pınar Kadanalı, bağışlanacak böbreği bekliyor.
‘ÖLÜMLE HAYAT ORTASINDA GİDİP GELİYORUM’
Bu biçimde yaşamanın çok güç olduğunu belirten Pınar Kadanalı, “Ben 25 yıldır böbrek hastasıyım ve diyaliz makinesine bağlı hayatımı sürdürüyorum. Lakin bu formda yaşamak çok sıkıntı. 16 yaşındayken okul merdivenlerinden düştüm. Yarım saat kadar meyyit üzere kaldım daha sonra hayata döndüm ve hayat ünitesine bağlandım. Bu hastalığımdan kaynaklı görme yetimi de kaybettim. İnsanların organ bağışı konusunda hassas olmasını bekliyorum. İnsanlarımızın bağış konusunda da yanlış bilgileri var. Bağış sırf ölünce olmuyor. Bizim o denli bir vaktimiz yok. Benim bekleme üzere bir durumum yok. Ben mevtle hayat ortasında gidip geliyorum” dedi.
‘ORGAN SIRASI BEKLERKEN ÖLMEK İSTEMİYORUM’
Organ naklinde akrabalık kaidesi aranmaması gerektiğini söyleyen Kadanalı, “Organ sırasında beklerken ölmek istemiyorum. Zira çok sayıda bekleyen insan var. Benim yine yaşama dönebilmem için katkıda bulunursanız çok sevinirim. Cana can katmış olacaksınız. Ben canlı vericim olmadığı için organ bankası oluşturulmasını ve insanların canlı olarak da donör olabilmesini istiyorum. Burada doku uyumsuz nakil de yapılabiliyor. Devletimizin bu hususta bir yasaklamama getirmemesini, akrabalık koşulu aranmamasını istiyorum. Benim üzere organ bekleyen birçok insanın umudu tekrar yeşerecek. Gerekli yasal düzenlemelerin yapılması gerekiyor” diye konuştu.
‘HAYATA DÖNMEK İSTİYORUM’
Kadavradan nakil için sıra beklediğini kaydeden Kadanalı, “Annem ve babam bana böbreklerini verdi. Öteki uyan kimse kalmadığı için mecbur kadavra sırasında bekliyorum. Şayet bağışlayan bir verici olursa benim için çok iyi olacak. En azından hayata biraz daha umutla bakabilirim. Her gün vefat kalım savaşı veriyorum. Acı çekmek istemiyorum, hayata dönmek istiyorum. Hassas bir vericinin çıkacağına inanmak istiyorum” dedi.
‘BANA BAĞIMLI POZİSYONA GELDİ’
Kızının bir an evvel sıhhatine kavuşmasını beklediğini söyleyen anne Fatma Kadanalı da “Burada organ bağışı konusunda hastanelerin daha donanımlı olması nedeniyle ekm ayında Eskişehir’den geldik. Kadavra sırası bekliyoruz lakin pandemi nedeniyle durma noktasına geldi. Organ bağışı konusunda insanlarımız da çok duyarsız. Ben istiyorum ki kızıma organ bağışı olsun, hayata dönsün, yesin içsin, eğlensin. Ben çok sıkıntı şeyler yaşıyorum. Daima onun yanındayım. Gözlerini kaybedince bağımlı pozisyona düştü” diye konuştu.
‘KIZIM HAYATA DÖNSÜN’
Organ bağışının ehemmiyetine dikkat çeken Fatma Kadanalı, “Kendi başına özgür olamıyor. Daima katı yemek zorunda, su içemiyor. Kızım artık daha hoş yaşasın istiyorum. Tekrar hayata dönmek çok hoş bir şey. İnşallah canlı bir vericisi çıkar da kızım tekrar hayata döner. Organ bağışı hayat kurtarır. Ben de babası da böbreklerimizi verdik. Lakin tutmadı, şu an diyalize bağlı yaşıyor” dedi.
Milliyet
