Çalıştığı işyerindeki mesai arkadaşıyla tartışan genç, teze nazaran Y. İsimli emekçinin üzerine yürüyerek ‘terbiyesiz’ dedi. Yaşanılanlara şahitlik eden işveren, mesai arkadaşına ‘terbiyesiz’ diyerek sataşan işçiyi İş Kanunu’nun 25/2-d unsuru mucibince tazminatsız halde işten çıkardı. İş Mahkemesi’nin yolunu tutan kovulan personel, 4 sene boyunca çalıştığı işyerinden haksız halde çıkarıldığını belirterek, davalı şirket tarafından tüm hak ve alacaklarını talep ettiğini, davalının rastgele bir ödeme yapmadığını ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarını istedi.
Mahkemede savunma yapan davalı işyeri sahibi ise davacının iş akdinin İş Kanunu’nun 25/II-d hususu uyarınca; ‘işçinin patrona veya onun ailesi üyelerinden birine veya patronun diğer personeline sataşması’ nedeniyle haklı olarak feshedildiğini öne sürdü. Davacının iş akdinin haklı nedenle feshine sebep olan şirket prosedür ve kurallarına ters fiil ve aksiyonu birebir mağazada misyon yapan çalışanların vermiş olduğu savunmalar ve tutanaklar ile de doğrulandığını lisana getirdi. Davalı işveren; şirket ile davacı ortasındaki itimat ilgisi ortadan kalkmış olup davacının hareketi ile mağazanın çalışma ortamını ve huzurunu onarılmayacak ölçüde zedelediğini, davacının dava dilekçesinde işten haksız olarak çıkarıldığı istikametindeki tezinin gerçek dışı olduğunu, bu tezlerine ait rastgele bir destek göstermediğini savunarak, davanın reddini istedi.
Davacının iş akdinin davalı işverenlikçe feshedilmesinin haklı sebeple gerçekleşmediği, iş akdinin feshinin geçerli geçerli nedenlere dayandığına dikkat çeken İş Mahkemesi, davacının kıdem ve ihbar tazminatı almaya hak kazanacağı kanaatine vararak davanın kısmen kabulüne karar verdi. Kararı davalı vekili temyiz etti. Dava belgesini inceleyen Yargıtay 9. Hukuk Dairesi emsal nitelikte bir karara imza attı. Kararda şu sözlere yer verildi: “Dosya içeriğinde bulunan fesih yazısı, tutanak içeriği ile şahit beyanlarına nazaran davacının iş sebebiyle uyuşmazlık içinde bulunduğu öbür çalışan Y.’in üzerine yürüdüğü ‘terbiyesiz’ sözünü kullandığı sabittir. Olayların gelişimi bir bütün olarak değerlendirildiğinde davacının hareketi sataşma niteliğinde olup; 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25/2-d bendi uyarınca kelamı edilen hareket haklı feshi niteliğindedir. Davalı patronun feshi yasal müddeti içinde gerçekleşmekle, ihbar ve kıdem tazminatı istemelerinin reddi gerekirken yazılı biçimde kabulüne dair karar kurulması kusurlu olup, bozmayı gerektirmiştir. Mahkeme kararının bozulmasına oy birliği ile karar verilmiştir.”
Milliyet
