Yunus Emre Devlet Hastanesi acil servisinde hemşire olarak çalışan, evli ve 1 çocuk annesi Dilahan Daldaban’ın, geçen ay görülen belirtiler üzerine yaptırdığı Covid-19 testi olumlu çıktı. Misyon yaptığı hastanede tedaviye alınan hemşire Daldaban, Covid servisinde gördüğü 25 günlük tedavisinin akabinde koronavirüsü yendi. Karantina mühletinin dolmasının akabinde yine acil serviste vazifesine dönen Daldaban, yaşadıklarını anlattı.
‘KIZIMA BULAŞTIRMAKTAN TASA ETTİM’
Çok güçlü bir süreçten geçerek koronavirüsü yendiğini aktaran Dilahan Daldaban, ateşinin 42 dereceye yükseldiğini ve tüm belirtileri ağır yaşadığını söyledi. Bu süreçte ailesine ve 3 yaşındaki kızına virüs bulaştırmaktan çok kaygı ettiğini kaydeden Daldaban, “Koronavirüse biz sıhhat çalışanları da yakalanıyoruz. Hastanede tedavi görürken makûs bir süreç geçirdim. Bu devirde, hakikaten nefes darlığı, beden ağrısı, eklem ağrılarım çok ağır bir biçimde oldu. Sürecin ne kadar geçtiğini kendim yaşadım. Lütfen maskenizi takın, kimse bunu yadırgamasın, maskesiz dolaşmayın. Biz sıhhat çalışanları olarak bu süreci çok güç geçiriyoruz. Çok yıprandık. Sizlerin de bize takviye olmasını bekliyoruz. Dışarıda beşerler maskesiz dolaştığında, cümbüşe gittiğinde, AVM’lerde gezdiği vakit, onları maskesiz gördüğümüzde çok üzülüyoruz” dedi.
‘NEFES ALMANIN NE KADAR DEĞERLİ OLDUĞUNU ANLADIM’
Misyon yaptığı Eskişehir Yunus Emre Devlet Hastanesi’ndeki tedavisi sırasında yüksek ateşin yanı sıra nefes darlığı, eklem ağrısı üzere şikayetlerinin de olduğunu belirten hemşire Daldaban, nefes alabilmenin ne kadar değerli olduğunu tekrar anladığını söyledi. Sokakta önlem almayanlara tavsiyelerde bulunan hemşire Daldaban, şöyle konuştu:
“Hastalığım yaklaşık 25 gün sürdü. Bunun 10 günlük kısmı çok makûs geçti. 42 derece ateşle 4- 5 gün hiç yataktan kalkamadan yattım. Nefes darlığım vardı. Oksijenin, nefes almanın, dışarıda rahatça dolaşmanın ne kadar değerli olduğunu bu süreçte gördüm. Lütfen bu süreci yaşamamak için önlemlerinizi alın. Nefes darlığı ve ateşimin çok yüksek olduğu bir gün nitekim hayatımdan çok tasa ettim. Ağır bakıma yatırılırsam, devamında oradan çıkamazsam diye düşündüm. Üç yaşında küçük bir kızım var, daima o gözümün önüne geldi. Çok zorlandım bu hastalıkta ve nefes almanın ne kadar değerli ve değerli olduğunu anladım. Lütfen bu değeri elinizden kaçırmayın. Aileme bu süreçte bulaştırmaktan çok korktum. Hastanede koronavirüs devrinde neredeyse 1 ay meskenime gidemedim. Öteki bir meskende kaldım, 1 ay çocuğumu göremedim. Hastaneden çıkıp tek başıma odada kalıp, tekrar hastaneye geliyorduk. Bu süreç hakikaten çok yıpratıcı oldu. Ailemiz açısından, ruhsal açıdan çok yıprattı.”
Milliyet
