Günay Özışık, sarsıntıya 2 yıl evvel taşındıkları Bayraklı ilçesindeki 7 katlı Doğanlar Apartmanı’nın 4. katındaki meskenlerinde, kuzeni Ahmet Özışık ile birlikteyken yakalandı. Enkaz altındayken cep telefonuyla babasını arayan Ahmet Özışık, arama kurtarma gruplarının çalışmalarıyla 3 saat sonra kurtarıldı.
Enkaz altından 10 saat sonra çıkartılan Günay Özışık, enkaz altındayken çektiği görüntülerle gündeme geldi.
Ege Üniversitesi Çocuk Hastanesi Ağır Bakım Servisinde 6 gün süren tedavisinin akabinde birebir hastanenin Nöroloji Kısmına nakledilen Günay Özışık, sıhhatine kavuşup okuluna döneceği günün hayalini kuruyor.
“ENKAZ ALTINDA ‘YARDIM EDİN’ SESLERİNİ DUYDUM”
Günay Özışık, doğduğu yıl olan 2005’te İzmir’de zelzeleler olduğunu, hayattaki en büyük dehşetinin zelzele yaşamak olduğunu ve bunun başına geldiğini söyledi.
Sarsıntının yaşandığı cuma günü meskende kuzeniyle dizi izlediklerini belirten Özışık, şöyle dedi:
“Deprem oldu, bir mühlet bekledikten sonra bitti zannettim. Evin kapısını açıp çıkacaktım, lakin iyi ki çıkmamışım. Koridor o anda yıkıldı. Ben biraz aşağıya hakikat, banyo tarafına yanlışsız sürüklenmişim. Ahmet üstte kalmış. Bir açtım gözümü başım yarılmış. Başımın üzerinde dolap ve kolon vardı. Amcam geldi Ahmet’i kurtardılar. Babam enkaza gelince konutumuzu klimalardan bulmuş. ‘Deprem anında kaçmaya çalışacaklardır onun için koridor tarafındadır.’ demiş. O sayede gruplar beni 10 saat sonra çıkardı. Enkazda yanımdan sesler geliyordu. ‘Yardım edin’ diyorlardı. Sonra kimileri kesildi.”
“TELEFONLA OYUN OYNADIM”
Özışık, enkaz altında çok güç saatler yaşadığını, korktuğunu, üşümeye ve bacaklarını hissetmemeye başladığını lakin cep telefonunu bulmasıyla biraz rahatladığını anlattı.
Özışık, şunları lisana getirdi:
“Teyzem aradı beni ancak telefonum çekmiyordu. Yanımda enkazın altında kaldığımız amcamın oğlu vardı. Onun telefonu çekiyordu. O babasına ulaşınca benim içim biraz da olsa rahatladı. O an için ‘Kurtulacağız esasen serinkanlı olayım.’ dedim. Ondan sonra kurtulacağım için telefonla oyun oynadım ve görüntü çektim. Enkaz altındayken daima ‘Kurtulacağım’ diyordum esasen, ‘Kurtulunca haberim olur, ünlü olurum’ diye düşündüm ve telefonumla görüntüler çektim.”
Özışık, arama kurtarma gruplarının kendisine kamera ile ulaştıkları anı hala unutamadığını lisana getirerek, “O anda bir ışık geldi. İtfaiyecilerin sesini duyunca sevindim, umudum biraz daha arttı. Onlara şuurum açık kalsın ve korkmayayım diye ‘Gitmeyin’ dedim. Kurtarıldığım an çok sevindim. Bunu tarif edemem. Ağır bakım süreci biraz güç geçti. Lakin artık daha iyiyim. Babama, anneme, ağabeyime ve tüm sevdiklerime kavuştum.” diye konuştu.
Anne Olcan Özışık da Günay ve kuzeninin enkazdan kurtarılması için saatlerce dua ettiğini belirterek, “Allah’a şükürler olsun, yıkılan apartmandan sağ salim çıktılar. Eşim bu süreçte çok serinkanlıydı. Gruplara çalışmalarında yardımcı oldu. Artık ben Günay’ın doğum gününü 30 Ekim olarak kabul ediyorum. Oğlum yine doğdu. Süratle sıhhatine da kavuşuyor. Biz o binaya 2 yıl evvel kiracı olarak taşındık. Binanın durumunu bilmiyorduk. Oğlum iyileştikten sonra tüm yasal haklarımızı kullanacağız.” dedi.
Milliyet
