Maltepe Üniversitesi, 3 Aralık Engelliler Günü’nde Türkiye’nin dört bir yanında öyküsüyle ilham olan engellilerin yaşam hikayelerini ekrana taşıdı. İşte o bireyler ve ilham veren kıssaları;
Ulusal yüzücü Batuhan Eruçar, 27 yaşında, beyin felci olarak bilinen serebral palsili. Pürüzü nedeniyle okullar onu kabul etmedi fakat ailesinin ısrarı sonucu yaşıtlarından 1 yıl sonra eğitim alması sağlandı. Bir tabip Eruçar’ın ailesine “çocuğunuzu yüzdürün” tavsiyesinde bulundu. İşte bu noktada suyun akışı değişti. Fakat Adana’da engelli bir çocuğun yüzebilmesi için havuz bile yoktu. Anne Zehra Eruçar antrenörlük eğitimi aldı, kendi oğlunun yüzme hocalığını yaptı. Annesi ve babasıyla birlikte kurdukları Atlas Engelliler Gençlik ve Spor Kulübünde yıllardır yüzme dersi de veren Eruçar yıllar içinde 120 madalya, sayısız plaket ve milletlerarası mükafatın sahibi oldu. Tıpkı vakitte lisede Bilgisayar Teknolojisi Kısmından mezun olan ve belediyede işe başlayan Eruçar’a nazaran “Engel; vücutla değil, cehaletle oluyor.”
‘Tekerlekli doktor’
Tokatlı Sare Aydın da doğuştan gelen az bir hastalık nedeniyle tekerlekli sandalyeyle yaşamak zorunda. En büyük hayali ise hekim olmaktı. 11 yaşına kadar okula bile gönderilemeyen Aydın, kara tahtanın karşısına geçtiği birinci andan itibaren mükemmeller yarattı. Sınıflarını atlayarak ilkokuldan mezun oldu. Liseyi de birincilikle bitirdi. Sıra çocukluk hayalini gerçekleştirmeye gelmişti. Tıp fakültesinden mezun olan bir engelli olup olmadığını araştırdı, bulamadı. Bir öğretmeni “Bunun yolunu sen neden açmayasın” kelamı yürek verdi. Birinci tercihi Tokat’daki Gaziosmanpaşa Tıp Fakültesini kazandığı üzere, eğitimini de birincilikle tamamladı. Dr. Aydın, psikiyatri kısmında uzmanlığına devam ediyor. En büyük endişesinin hastalardan yana olmasına karşın hiç reaksiyonla karşılaşmadığını söyleyen Dr. Aydın, “Ben kendime ‘tekerlekli doktor’ derim. Dışarıdan bakınca benim hayatım güç görünüyor olabilir. Lakin o denli olmuyor. Hiçbir vakit acınası, üzülünesi bir hayat yaşamıyorum. Otomobil kullanabiliyorum, kendi işlerimi halledebiliyorum. Ben Sare’yim. Engelli Sare değilim. Doktor Sare’yim. Tekerlekli doktorum” diyor.
Ağzıyla çizen ressam
Yusuf Akgün de Iğdır’da altı yaşındayken çıktığı elektrik direğinde akıma kapılarak iki kolunu birden kaybetti. Akgün, “Kendime inanmam gerekiyordu ve bir yarışa girdim. Daha çok çalışmam daha çok kendimi göstermem gerekiyor. Evvel ağzımla kalemi tuttum… Yüzme, atletizm, kickbox, görsel sanatlarda tiyatro, fotoğraf üzere alanlarda kendimi geliştirdim. Bir şeylere niyetlendiğim vakit yapmak istediğim her şeyi yaparım…” diyor.
Milliyet
