Dünya hiç beklemediğimiz bir anda, hiç beklemediğimiz bir süratte değişirken yeni bir düzene adapte olmaya başladık bile. Tam da hepimizin yavaşlamamız gerektiğinin sinyallerini hissetmeye başladığımız birinci günlerdi, aklımda onlarca soru. Hayatla, işle, toplumsal etrafımla ilgili bitmek bilmeyen bir belirsizlik. Yapmak istediklerimi bilmiyordum fakat yapmamak istediklerimden hayli emindim. Artık delicesine tüketmemek bu dürtülerin en güçlülerinden biri oldu. Ve merak ederek araştırmaya başladım, geleceğin tüketim biçimleri nasıl olacak? Bunu dünyanın ve insanlığın faydasına, en az ziyan verecek biçimde nasıl dönüştürebiliriz. Moda sektöründe çalışan birinin az tüketme propagandası biraz ironik görünse de, size her dönem yeni bir kıyafete gereksiniminiz olduğunu empoze eden bir sistemin de sonuna geldik. Pekala büyük soru şu: geleceğin tüketim biçimleri nasıl olacak?
KRONİK BELİRSİZLİKTE KENDİNİZE YATIRIM YAPMAK
Küresel krizlerle deneyimlediğimiz 2020, gerisinde kaygılı zihinler, gelecek korkuları bırakacak üzere görünüyor. Güya bu hisleri daha evvel hiç yaşamamışız üzere doruk noktasında seyir eden his dalgalanmalarımız bize kendimize ilişkin yatırım yapmamız gerektiğini bağırarak söylüyor artık. Düzgün yaşamak, wellness yalnızca büyük bir trend sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Buzdolabınızda sakladığınız jade roller’dan fazlasını hak eden vücudunuz, zihniniz ve ruhunuz için daha fazlasını yaptığınızda bu üçlü harmonik bir biçime girecek. Bu ne demek? Kendinizi derinlerde besleyecek bir şeyler yapmak manasına geliyor. Geçtiğimiz karantina süresince kendisini akrilik boyaya verip, renkler ortası geçişlerde ruhunun derinliklerini hatırlayan kaç kişiyiz? Ferdî gelişim sözünü tükettiğimiz hatta içini boşalttığımız bir 10 yılda, gelişme sendromuna kapılmış kişiliklerimiz tahminen de artık yalnızca durmayı ve yaşadığı her anın tadını çıkarmayı istiyordur. Bu yalnızca yoga yapmak, meditasyona oturmak manasına gelmiyor. Bir şeyleri tüketecekseniz arkanızda nasıl izler bıraktığınızın farkındalığıyla tüketin demek. Mesela bir bakalım gardırobunuzda kaç jean, kaç adet beyaz tişört, kaç gömlek, kaç elbise var? Bunların hepsine gereksiniminiz var mı? Yok aslında, değil mi? Pekala hâlâ çok benzerilerini hatta neredeyse aynılarını satın alıyor musunuz? Satın aldığınız ürünü kaç sefer giyiyorsunuz? O modül üretilirken tabiata, insanlara nasıl yan tesirleri oluyor bilginiz var mı? Tahminen de artık o sepetin içindekileri bırakmanın vakti gelmiştir. Bunun ismi sakin tüketim. Şuurlu bir halde, sabırsız olmadan alınan bir karar sonucu tüketmek. Yalnızca o anlık modunuzu yükseltecek değil, uzun vadede size iyi gelecek bir harcama yapmak.
Sepetinizi doldurarak ruhunuzu da dolduracağınızı sanıyorsunuz ancak bunun bir illüzyon olduğunun farkında mısınız? O an canımızın istediği bir şeye ulaşmamız bir tık kadar kısa sürerken, arkasında bıraktığı iz çok daha büyük. Tüm bunlara muhtaçlığımız var mı? Sepetimizdekiler olmadan da yaşayamaz mıyız? Tüketmemiz ve satın almamız gerekiyormuş üzere davranılan bir dünyada bir şeyi eskitmenin tadına yine varabilir miyiz? Eskitmeyle gelen aidiyet duygusu. Gardırobunuzda yıllardır bulunan bir jean, çalışma masanızdaki en sevdiğiniz kalem… Halihazırda elimizde olanlarla tatmin olma hissi. Sonrasında yaptığınız her harcama ruhunuza işleyen, iyi gelen bir şey için olsun. Çünkü artık günü kurtarmak yetmiyor, farkındalıklı hareketler geleceğimizi şekillendiriyor.
YAZI: Serli Gazer Boyacı
ELLE Temmuz- Ağustos sayısından alınmıştır.
Elle
