Nurseli İdiz’in yerine geldiği konuşulan Ayşe Kökçü’nün açıklamaları şöyle:
“Bu iş daha ortada kimse yokken 1,5 ay evvel birinci bana teklif edilmişti. Oturduk konuştuk, sonrasında arayan olmadı. Ben hiç kurcalamadım; ‘şimdi neredeler, niye yoklar’ demedim. Bu rolü kimin oynadığını da bilmiyordum, daha yeni basından öğrendim. Zira bu türlü şeyler daima olur. Eylül ayında bir dizi için görüşme yapmıştım. Büyük hürmetle onore ederek her kuralda oynamamı istediler. 15 gün sonra bir oburunun oynadığını duydum. Sormadım bile, ‘niçin dizide bir diğeri oynadı’ diye. Ben sorgulamam hiç, bu türlü şeylerle uğraşmayı, polemiklerin insanı olmayı sevmiyorum lakin bu türlü şeyler olabiliyor. Olmaması için ne yapılabilir? O vakit sevgili oyuncu arkadaşlarıma sesleniyorum; sendikalarının olması gerekiyor, sendikalarda haklarını koruyacak avukatlarının olması gerekiyor. Maalesef Türkiye de bu işler bu türlü. Ne vakit ki sendikalaşma gerçekleşir, oyuncu hakları gerçek manada korunur o vakit herkesin sorunu çözülür.
“DİZİDE KÖTÜYÜ OYNARSAM HİÇ İNANDIRICI OLMAZ”
Sinema ve tiyatroda her karakteri oynarım. Yeri geldiğinde katil, dedikoducu, fesat, hırsız karakterlerine bürünebilirim ancak dizilerde rol seçerken çok dikkat etmem gerekiyor. Zira Türkiye’nin en beğenilen dizilerinden ‘Bizimkiler’de 14 yıl boyunca bir anneyi oynadım. Türk halkı 14 yıl meskenlerinin salonlarındaki televizyonda beni iyi bir anne olarak tanıdı. O yüzden bana fazla kötülük yüklediğinizde hiç inandırıcı olmaz.
“UĞUR YÜCEL İLE 45 YIL SONRA BİRİNCİ DEFA BİR ORTAYA GELDİK”
Uğur Yücel, İstanbul Belediye Konservatuar’ı Tiyatro Kısmından sınıf arkadaşım. Beş sene birlikte okuduk, ayrıyeten Kuzguncuk’tan da mahalle arkadaşımdır. Daha evvel okul temsilleri dışında hiç birlikte oynamamıştık. 45 sene sonra bir ortaya geldik. Artık eşini oynuyorum. ‘Necla’ uyku sorunu olduğu için çok ilaç kullanan bir karakter. Aslında biraz uyurgezer üzere. Boş bakıyor. Hatta aval aval bakıyor fakat eğlenceli bir karakter. Ben memnunum, Direktörümüz Bülent İşbilen ile ‘Şevkat Yerimdar’da bir arada çalışmıştık. O ve grubuyla birlikte bir aile üzere olduk.
“PANDEMİ BANA POLYANNA OLMAYI ÖĞRETTİ”
Aslında mükemmeliyetçi ve telâşlı biriyimdir, asla Polyanna değilimdir. Ancak o denli günler yaşıyoruz ki, Polyanna olmayı üstten öğretiyorlar size. Pandemi ile bu gerçek bana da çarptı. Zira yapılacak hiçbir şey yok; ister tepin, ister bayıl, ister çatla. ‘Otur ve şükret’ dedi Allah. Dua et geçinecek bir paran var, konutun sıcak, yanında eşin var, çoluk çocukların sağlıklı ve iyi berbat istenen bir oyuncusun. 65 yaşındayım. Bizi içeri tıktılar diye çok bozulmuştum lakin gücümü daima yüksek tutuyorum. Çocuklarıma yardım ediyorum. Gelinim, oğlum, torunuma yemekler yapıyorum. Torunum Can ile oyunlar oynuyorum ve yürüyorum hiç durmuyorum. Bu periyotta kendi kendimizle iyi geçineceğiz, diğer yolu yok.”
Milliyet
